We are blessed....

Lieve allemaal,
(ik wilde het korte houden deze keer maar ik kan niet stoppen met typen:P)

We hebben het al vaker tegen elkaar gezegd maar echt waar; we are blessed. We zijn ons er zo bewust van dat we zo ontzettend blij mogen zijn dat we dit samen mee mogen maken en dat we dit mooie land zo goed mogen bewonderen. We maken zulke mooie dingen mee.. Op het ene moment denken we: hadden we maar een tent dat zou heel wat kosten schelen en wat zou het leuk zijn om te kamperen! De volgende dag hoor ik de man van het hostel ''klagen'' over dat mensen zoveel achter laten. Ik liep (toevallig) op dat moment de kamer uit en hij begon tegen met te vertellen wat er allemaal bleef liggen, matjes, slaapzakken enz. Waarop ik antwoordde: oow wauw dat zijn veel spullen, wij zijn nog op zoek naar een tentje dus we zouden je er van kunnen verlossen. En een uur later lag er een tentje, twee matjes en een slaapzak voor onze kamerdeur.
Oftewel Bart en Kirsten konden een goedkope auto huren en wij zijn erop uit getrokken naar Golden Bay, Farewell Spit (waar het overstroomd was en niet van de camping af konden, waar we met twee mede avonturiers onze weg door het water hebben gevonden om toch nog even een wandeling te maken) en Abel Tasman met als afsluiter de Eastermarket wat echt een heerlijke belevenis was. Man met een gitaar die het publiek vermaakte en er was zo een voelbare verbinding met elkaar. Mensen die elkaar echt zien, een man die ons nog een manderijntje en zakje chips toegooide (we zagen er vast uitgehongerd uit), gewoon omdat het kan.... Mensen zijn hier in het algemeen zo ontzettend gastvrij en vriendelijk, echt fijn..!

Daarna weer terug naar ons tweede huis (waar ik op dit moment ook ben) en vanuit hier zijn we naar the French Pass vertrokken (ook weer ongelooflijk mooi), een graffel weg van 27 km over een berg heen met de mooiste uizichten stijl naar beneden, schapen die over de weg lopen en je aan staan te kijken met de gedachten: 'what the hell are you doing here, it's so steep over here meeh'.
Of die schaap met die gedachten nog niet genoeg was, kwamen we op een camping waar we de beste plek kregen van de campingbazin (we stonden op een plek maar daar was niet zo veel gras dus niet heel fijn voor het tentje), vraagt de campingbazin: ''I know another place, i think you would like that, would you look to that place?'' Waarop wij antwoordde, uh ja oke! Werden we meegenomen naar de laatste plek op het einde van de camping, aan het strand waar een stuk gras was. ''Do you like this spot?'', uh jaaaaaaaa! Oftewel tentje opgepakt en hop naar de mooiste plek van de camping verhuist :D!
Hier hadden we stoelen op rang 1 om the wildlife te bezichtigen: roggen die constant voor de kust zwommen (ze zijn niet gevaarlijk zolang je er maar niet op gaat staan (dan prrikt het een beetje) of in je borst gestoken wordt, okeeee... maar natuurlijk wel even gezwommen), daarnaast hebben we hier ook nog zandhaaien zien zwemmen, (also not dangerous.....uhu..) en twee babys orka's, (okee die zijn misschien wel een beetje dangerous maar niks aan de hand want we waren op het droge:P). Oftewel waar mensen honderden euro's voor betalen, die dieren zijn wij vanaf ons tentje op een sta plaats voor 20 dollar per nacht met zn tween (omgerekend 12 euro). Wat een niet onbelangrijk detail is, is het feit dat we hier ons eerste zelf gevangen visje door Bart hebben kunnen opsmikkelen. Stel je je voor, Bart de hele dag op de steiger in ban van het vangen van zn vis met een touw van 2 meter en een haakje eraan plus een stukje mossel, was uiteindelijk dus een succes. Sowieso een geweldige dagtaak:P haha.

Na hier twee nachten genoten te hebben zijn we doorgereden (het zou een regenachtige dag worden, perfecte reisdag) naar de Malbrough Sounds (fjorden helemaal ten noorden van het zuidereiland). Hier hebben we het tentje net tussen de buien door op kunnen zetten en hebben we kunnen genieten van de mooie fjorden en de mooie kust...
Een fragment van een van deze vier avonden was dat we savonds na zaten te genieten van de dag en een zeehondje nog even een showtje gaf net voor onze tent.... (die trouwens ook aan het strand stond).

Na wat regenachtige dagen, met wat wandelingen en chillmomenten zijn we opgehaald door een watertaxi om naar de tweede hemel te gaan. Namelijk nummer 1 van de hostels in Nieuw Zeeland. Hier wilde we zijn op het moment dat Bart jarig was, dus we hebben hier twee nachten geboekt (1 waarvan we trouwens ook niet de volledige prijs hoefde te betalen, zie hier weer de titel terug; we are blessed).
De ochtend dat we hier naartoe zouden gaan, kwam eindelijk de zon weer om de hoek kijken en er was geen wolk te bekennen. Op de watertaxi naar Hopewell, en wauw.... het was als een sprookje: ontvangen worden door de hosts, kopje thee/koffie en een zelfgemaakte koek.. mega vriendelijk.... een afgelegen heerlijke plek, geen internet (dat was kapot), een prachtkamer, hangmatten op de meest fijne plekken, een hottub, kajaks, een bootje om te vissen, een pizza avond....
Oftewel prachtige dagen waar we bart zn verjaardag geweldig fijn hebben gevierd met een zelfgemaakte boterhamtaart, een dag op het water om te vissen, iedereen die hem feliciteerde, savonds met zn allen aan een lange tafel pizza eten en natuurlijk nog bart in het zonnetje gezet om voor hem te zingen, daarna nog als afsluiter in de hottub onder de kraakheldere sterrenhemel...... en ja ik knijp in mijn arm, het gebeurt echt.... wauw wat een dagen waren dat.

We zouden eigenlijk de 7e in de ochtend weer terug naar het ''vaste'' land gebracht worden maar we mochten ''als we wilde'' tot 16.00 blijven en dan zou de eigenaar ons wel terug brengen.. en of we dat wilde :D. Heerlijk genoten van de rust, wat dingen uit kunnen zoeken voor ons avontuur en weer op naar het ''vaste'' land.

Eenmaal daar ons autootje weer gepakt te hebben, zijn we naar een geweldige gratis camping gereden, reall hippy style, een beekje om je te wassen en thats it. Helemaal prima, hier ons tentje nog net voor het donker werd opgezet en nog leker wat gekookt op ons gasflesje wat bijna op was, maar hij heeft het volgehouden. Hier snachts een stom overleefd, wat ging t tekeer!:P maar goed wij zijn er nog en de tent doet het ook nog prima.

Om 06.45 de wekker en er was geen wolkje meer aan de lucht, haha maar natuurlijk...:p. Helemaal goed, tentje ingepakt en op naar mijn achteroom (geen idee of dat zo is maar zo ongeveer). De broer van mijn oom en tante woont namelijk met zijn vrouw en kinderen op een boerderij dichtbij Nelson. Hier wilde we heel graag langs en dat was het beste besluit wat we konden nemen.. wat een geweldige plek is dat.

Stel je voor, je rijdt een uur over een mega mooie slinger
weg over het glooiende landschap met overal om je heen kleine boerderijtjes waar schapen, koeien of paarden rondlopen.
Na een uur rijden kwamen we bij een beekje welke we over konden steken om bij hun huis uit te komen, een mooi huis verscholen onder de bomen. We werden welkom geheten door 5 honden die luidt blaffend en kwispelend op ons af kwamen lopen, hier verscheen een man in de deuropening die niemand anders dan de broer van mijn oom kon zijn. Net iets breder en groter maar ze schelen niet veel van elkaar. We werden warm welkom geheten door Ed en zijn vrouw in een geweldig mooi huis. Na fijn gekletst te hebben zijn we rondgeleid over het land wat zij beheren, hop daar gingen we, op een quad, ik op de zijkant naast Ed en Bart achterin een bakkie waar hij vergezeld werd door de oudste hond van het stel (die kon niet meer zo hard rennen maar ging wel nog graag mee dus zo werkt dat hier, respect voor de ouderen en een bakje erachteraan). We hoorden bij de roedel, vier honden voorop die de weg maar al te goed kenden, wij op de quad (plus ijzeren bakkie:P) er achteraan, de heuvels op het veld in. Wauw..!
Hier kregen we een rondleiding over het mooiste weiland wat ik ooit heb gezien, een glooiend landschap met 900 herten, schapen en ongeveer 400 wilde geiten.... kan niet omschrijven wat voor gevoel het gaf maar het was zo ongelooflijk geweldig.. en oja, just put your feets here Kirsten because we go more down. Oow... oke been binnenboord, even een evenwichtsprobleempje maar geen probleem hop weer door..

Na deze geweldige rondleiding hebben we nog even kunnen chillen, ze moesten zelf jammer genoeg weg maar wij mochtend nog wel even blijven als we wilden, hebben nog even op hun veranda genoten en toen zijn we rustig terug naar de bewoonde wereld terug gereden. Back in reality, auto binnen een uur leeghalen en schoonmaken want hij moest weer terug naar het verhuurbedrijf.. Kein probleem, even de turbo aan en daar gingen we.

Nu zijn we weer in Nelson, onze basis voor hier. Zoals de hosts zei: ''Ow great you are back home!!''. Haha, ja zo voelt het een beetje, weer dezelfde kamer met de twee lavendeltjes plus een chocolaatje op ons kussen, oja, we zijn weer bij ons tweede huis.

Zo lieve mensen... ik wilde het kort houden maar het is niet echt gelukt haha. Maar we zien zoveel en het gaat alleen maar beter hier eigenlijk. Soms even balanseren tussen enthousiasme, nieuwsgierigheid en rust. Want ja we mogen toegeven al die nieuwe mooie indrukken vragen even wat meer aandacht en tijd om te verwerken. Dit balansje krijgen we aardig onder de knie en we kunnen elkaar steeds beter lezen waardoor het alleen nog maar gemakkelijker en fijner is.

Nou goed, ik ga maar is kijken, Bart heeft net getraind en ik denk dat ik maar is ga koken. Vanavond weer lekker een vleesssie, nu hebben we een koelkast dus kan het! plus aardappels en broccoli, hmm..

Tot de volgende keer!